Untitled 1

Helpless

There is a town in north Ontario, With dream comfort memory to spare, And in my mind I still need a place to go, All my changes were there.

Blue, blue windows behind the stars, Yellow moon on the rise, Big birds flying across the sky, Throwing shadows on our eyes. Leave us

Helpless, helpless, helpless Baby can you hear me now? The chains are locked And tied across the door, Baby, sing with me somehow.

Blue, blue windows behind the stars, Yellow moon on the rise, Big birds flying across the sky, Throwing shadows on our eyes. Leave us

Helpless, helpless, helpless.

Dag Elly,

in mijn bijdrage tot je boek, gebruik ik dezelfde werkwijze die ik ook heb gebruikt voor Ria.

Dat is geen toeval.

Enerzijds, Neil Young raakt me. Op de ene of andere manier weet hij precies dié emotie op te roepen die ik ook voel bij je pensionering. Een gevoel van verlatenheid, hulploosheid.

Anderzijds, hoewel jij en Ria een erg verschillende relatie hadden met mij, was deze toch ook erg gelijk.

Elke carrière kent zijn getuigen: mensen die er van in het beginne bij zijn geweest. Mensen die de overwinningen en nederlagen hebben gezien, mensen waarvoor je niets te verbergen hebt.

Jij bent mijn getuige. Ik ben jouw getuige.

Ik kan getuigen dat je een pracht collega bent geweest, een collega die begreep dat haar welzijn pas mogelijk was in het welzijn van al haar collega’s, in het welzijn van haar omgeving, in het welzijn van haar wereld.

Ik kan getuigen dat je een vriendelijke, vrolijke vrouw bent. Een vrouw, die ook kon nog kon lachen als het maar haar zelf wat moeilijker ging.

Ik kan getuigen dat je loyaal bent. Je was loyaal naar je bibliotheek toe, naar je collega’s van het eerste uur en naar je collega’s van het laatste uur. Je was loyaal aan je diensthoofd(en): je zorgde ervoor dat ze boven zichzelf uitstegen. Je was ook loyaal aan principes.

Je bracht meerwaarde. Toen we met HyperLib bezig waren, ben jij één van de enigen die zich de technologie eigen maakte om in te zetten voor je dienst en voor de catalografen van andere instellingen.

Je bracht kwaliteit. Je werk was onberispelijk, het werd gebruikt als een voorbeeld. Je stopte je inzichten niet in de kous onder het bed maar maakte er een instrument van om het werk van anderen tot hogere kwaliteit te brengen, om het werk van anderen meer kwaliteit te geven. Je bracht kwaliteit door je werk overdraagbaar te maken: je laat een net huis achter. Je laat zelfs onze foster-kindjes achter in goede handen.

Kan je begrijpen dat ik me, met je pensionering, hulpeloos voel, de hulpeloosheid en de berusting van het onafwendbare.

Richard